Laat niet als dank....

….voor het aangenaam verpozen.
Ken je die zin nog?
Omdat ik me realiseerde dat ik soms wat bot en kortaf mensen bij de heerlijk gevulde A3 presentaties in de Fata Morgana wegstuurde, hield ik die zin ook bij elke workshopwisseling voor me. Soms mopperde ik wat samen met anderen die het ook opvallend vonden.
De eerste vraag die bij mij opkomt als mensen aan een “onderwijs-”en in dit geval ook nog eens een “management” conferentie deelnemen: 'Wat doe je als jouw studenten dit gedrag vertonen?'

Hoewel er overal helpende handen waren bij de wisseling van de sessies (in de Fata Morgana 10 sessies per keer) was het aanpoten geblazen om alles goed te laten verlopen.

Workshopleiders moeten zich lekker voelen op de plaats waar de gesprekken plaatsvinden en zij hadden regelmatig prachtige producten voorbereid om het gebrek aan techniek (lees Powerpoint) te ondervangen. A3, A4, A2, A1, met bord, met stroom, geprinte vellen op een kartonnen standaard.

Vanzelfsprekend willen mensen na een workshop snel verder, zowel de gespreksleiders als deelnemers, dus haast was regelmatig geboden.

Maar…

Wat is het voor moeite om een waterflesje of een koffiebekertje bij vertrek zelf in de (bij elke workshopruimte aanwezige) prullenmand te gooien?

Een wijze onderwijsman zei altijd: 'Wat je van je leerlingen verwacht moet je op z’n minst van jezelf verwachten!'